Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S (1807-1810)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

(1807-1810)–P. Weiland– rechtenstatus


[Schuimpapaver] SCHUIMPAPAVER, z.n., o., des schuimpapavers, of van het schuimpapaver; zonder meerv. Van schuim
[pagina 415]
en papaver. Een plantgewas: het schuimpapaver heeft boven aan de takjes bij de bloemen een wit schuim. Door gansch Europa henen vindt men op hooge en drooge velden schuimpapaver.