Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schots]

SCHOTS, bijw., schotser, schotst. Lomp, ruw: al wat hij zegt komt er zoo schots uit. Hij heeft zich aldaar vrij schots gedragen. Op het schotst bejegent. Hooft. Voor het bijvoegel. naamw. bezigt men schotsch. Zie sch.