Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schotsch]

SCHOTSCH, bijv. naamw.; zonder trappen van vergrooting. Dat uit schotland oorspronkelijk is, of tot schotland behoort: schotsche kolen. Schotsch laken.

[p. 371]

Ook wordt het zelfstandig gebruikt, voor de schotsche taal: het schotsch. Voor lomp, ruw, heeft het trappen van vergrooting: schotscher, schotscht, zeer schotsch. Een schotsch antwoord. Van hier schotschheid.