Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schot]

SCHOT, z.n., m., des schots, of van den schot;

[p. 370]

meerv. schotten. Een inwoner van schotland, een schotlander: hij is een schot. De schotten. Zamenstell: schotland, een gedeelte van Groot Brittanje, schotlander, schotsman, enz.