Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[p. 256]

[Ruimbaan]

RUIMBAAN, z.n., vr., der, of van de ruimbaan; zonder meerv. Van ruim en baan. Eene ruime baan, een ruimte over het algemeen: hij maakt ruimbaan voor ons. Dus krijgen wij ruimbaan.