RONDE, z.n., vr., der, of van de ronde; meerv. ronden. Een omgang: terwijl hij de ronde deed. Hooft. Aen den hemel de ronde doende. Vond. Bijzonderlijk, in het krijgswezen, een omgang, die des nachts gedaan wordt: de ronde kwam mij tegen. Wij boorden de vijandelijke schildwachten de ronde aanroepen.
[pagina 237]
[p. 237]
Dit woord is van het fr. ronde, ital. ronda, overgenomen, en daarvan stamt ronden af.
Auteursrechtvrij