Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Roeren]

ROEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik roerde, heb geroerd. Aanraken: Kruidje roer mij niet. Zie kruid. Overdragtigl: Zij is een kruidje roer mij niet, zij is ligt geraakt. Het eene huis roert het andere. Bewegen: dat verhaal heeft mij innig geroerd. Hoe 't zich al rondom mij roert. Vond. In beweging brengen: roer den brij. Hij verbiet de Zee te roeren. Vond. Den trommel roeren, het trommelvel in beweging brengen: door 't roeren van een trom alleen. Vond. Hoe meer men zulke dingen roert, hoe meer zij stinken, hoe meer men daarover spreekt, hoe meer onaangenaamheden men verwekt. Oul. werd roeren ook voor betreffen gebezigd: wat nu die stukken roert. - Wat andere zaeken roert. H. de Gr. Ook voor aanroeren, melden: want hier (in dit boek,) worden gheroert namen ende historien. Bybelv. 1477. Van hier roerbaar, roerend, roerlijk, welke woorden dezelfde beteekenis hebben: roerende goederen, die men roeren, bewegen, van de eene plaats naar de andere brengen kan, in tegenoverstelling van vaste goederen, als huizen, landerijen, enz. Voorts roer, roere, roering, enz. Zamenstell.: roerkruid, bij Kil. een kruid, dat tegen den buikloop gebruikt wordt, hierom ook loopkruid genoemd, roer-

[p. 223]

spaan, of roerstok, een Apothekers werktuig, roervink, enz. Aanroeren, beroeren, beroerder, beroerdheid, beroering, beroerster, beroerte, doorroeren, inroeren, omroeren, ommeroer, of roerom, onderroeren, oproeren, verroeren, uitroeren, wegroeren, enz.

Roeren, hoogd. ruhren, neders. rören, vries. reren, ijsl. reira, angels. hreoran, eng. rear, zweed. röra, Otfrid. en Notk. ruoren, Isid. chihruoran, hriran, Ulphil. reiran, gr. ᾽οραρειν.