Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Pogchel]

POGCHEL, z.n., m., des pogchels, of van den pogchel; meerv. pogchels. Verkleinw. pogcheltje. Oorspronkelijk, even hetzelfde als bogchel; en in het gemeene leven voor den rug gebruikelijk: neem dit maar op uwen pogchel.