Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Pateel]

PATEEL, z.n., vr., der, of van de pateel; meerv. pateelen. Veroud. woord, voor schotel, anders patiel, nog overig in gatepateel, doorslag, zijnde eigenlijk een schotel met gaten. Kil. heeft plateele.