Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Paai]

PAAI, z.n., vr., der, of van de paai; meerv. paaijen. Een termijn van betaling: ik zal u bij paaijen voldoen - de eerste paai is vervallen. Van het fr. paije, dat in het algemeen betaling aanduidt. Eng. paij, ital. paga.