Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overvoederen]

OVERVOEDEREN, (overvoeren), bedr. w., gelijkvl.

[p. 810]

Van het onscheidb. voorz. over en voederen: ik overvooderde, heb overvoederd. Boven de behoorlijke maat voederen, te veel voederen: het vee overvoederen, overvoeren.