Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 801]

[Overslepen]

OVERSLEPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. over en slepen: ik sleepte over, heb overgesleept. Slepend overtrekken: gij moet er hem maar overslepen. Over iets slepen: gij sleept er uwe mouw over.