Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overschatten]

OVERSCHATTEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. over en schatten: ik overschatte (overschattede), heb overschat. Te hoog schatten: bij de laatste

[p. 798]

belasting ben ik verschrikkelijk overschat. Van hier overschatting.