Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overschaven]

OVERSCHAVEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. over en schaven: ik schaafde over, het overgeschaafd. Nog eens schaven: die planken moeten overgeschaafd worden. Figuurl.: een gedicht wat overschaven. Van hier: overschaving.