OVERROEIJEN, (bij Kil. ook overriemen) onz. en bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. en onscheidb. voorz. over en roeijen. Scheidb. en onz.: ik roeide over, heb en ben overgeroeid. Naar de overzijde roeijen: wij vonden daar een schuitje en roeiden schielijk daarmede over. Ook als bedr., met eenen vierden naamval; over iets,
[pagina 797]
[p. 797]
en van den eenen naar den anderen kant roeijen: wij roeiden den Rijn over. Scheidb. en bedr. Roeijend van de eene zijde naar de andere brengen: ik heb hen de rivier overgeroeid. Onscheidb. en bedr: ik overroeide, heb overroeid. Te veel, te sterk, boven zijne krachten roeijen: zij hebben zich overroeid.
Auteursrechtvrij