Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overreiken]

OVERREIKEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. over en reiken: ik reikte over, heb overgereikt. Naar iemand toereiken, meer plegtig, dan overgeven: iemand een glas wijn overreiken.