Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Organist]

ORGANIST, orgelist, z.n., m., van den organist; meerv. organisten. Van het middeleeuw. organista, en dit van organum; gelijk orgelist van orgel. Die gene, wiens eigenlijk ambt en werk het is, het orgel in de kerk te bespelen.