[Opper]
OPPER, z.n., m., des oppers, of van den opper; meerv. oppers. Een rook, hooistapel: het hooi staat al aan oppers. Zamenstell. hooiopper. Waarschijnlijk is hiervan de naam van zèkere straat in Rotterdam ontleend, de opper, ook oppert: in den opper wonen.
Auteursrechtvrij