OOSTERLUCIE, (bij Kil. oosterlucye, bij Meijeroosterlu sie) z.n., vr., der, of van de oosterlucie, zonder meerv. Holwortel, zekere vezelachtige plant, die in Oostenrijk, Frankrijk en Tartarie groeit, welker wortel eenen sterken, onaangenamen reuk geeft, zeer bitter van smaak is, en braking veroorzaakt. Uit het gr. aristolochia.
Auteursrechtvrij