Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onuitroeijelijk]

ONUITROEIJELIJK (bij Hooft ook onuitrooijelijk, anders onuitroeibaar), bijv. n. en bijw., zonder trappen van vergrooting. Dat niet uit te roeijen is: onuitroeijelijke wortelen. Halma. Zie lijk.