Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontzwaren]

ONTZWAREN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en zwaren: ik ontzwaarde, heb ontzwaard. Verligten: doch Bacchus deur zijn dranck heur groot beswaer ontswaerde. Rodenb.