Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontstraten]

ONTSTRATEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en straten: ik ontstraatte, heb ontstraat. Eene straat opnemen, eene straat wegnemen: is 't niet genoegh den Haegh t' ontstraeten? C. Huygens.