Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontschinkelen]

ONTSCHINKELEN, veroud. bedr. w., hetwelk L. Meijer door ontzaken verklaart. Het is onzeker, of het eene oneig. beteekenis van schinkel zij; zoodat men het door ontgaan zoude kunnen verklaren.