Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O (1804-1806)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

(1804-1806)–P. Weiland– rechtenstatus


[Ontbladeren] ONTBLADEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en bladeren: ik ontbladerde, heb ontbladerd. Van blad berooven: Jehova's stem ontbladert
[pagina 515]
het boschrijke woud. Muntinghe. Men zegt ook ontbladen: kool ontbladen. Doch ontbladeren is meest in gebruik. Oneig.: geen schaadelijke rups ontblaader deeze hoop. D. Schelte.