Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ongedoogzaam]

ONGEDOOGZAAM, bijv. n. en bijw., ongedoogzamer, ongedoogzaamst. straf. Van hier: ongedoogzaamheid. Van on en gedoogzaam. Ongedoogbaar of ongedooglijk is, het welk men niet gedogen kan.