Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omstreek]

OMSTREEK, z.n., vr., der, of van de omstreek; meerv. omstreken. Eene omliggende streek, omtrek.

[p. 380]

Men gebruikt vooral het meerv. om het fr. environs uit te drukken: in de omstreeken van Haarlem. H. Loosjes. Van om en streek.