Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omspelden]

OMSPELDEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. om en spelden: ik speldde om, heb omgespeld.

[p. 377]

Iets omdoen, met oogwit om het met spelden vast te maken: eenen doek omspelden. Ook omkeeren en met spelden vast maken.