Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omspatten]

OMSPATTEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. om en spatten: ik omspatte (omspattede) heb omspat. Aan alle zijden bespatten: 't gants Christendom is door dat vogt omspat. A.M. Paauw.