OMHENGELEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. en onscheidb. voorz. om en hengelen. Scheidb.: ik hengelde om, heb omgehengeld. Al leunende op zijne wieken omzwieren: de mug, die om de vlam hengelde enz. Onscheidb. ik omhengelde, heb omhengeld. Rondom hengelen: daer duizend eng'len mijn troon omheng'len. De Deck.
Auteursrechtvrij