Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omhanden]

OMHANDEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. om en handen. Ik omhandde, heb omhand. Met de handen omvatten. Dit verouderde woord vindt men bij C. Huygens: laet dijnen grooten arm behouden en omhanden enz.