[Offerande]
OFFERANDE, z.n., vr., der, of van de offerande; meerv. offeranden. Het zelfde als offer: door eene kostelijke offerhande. Vond. Zie, welk een offerhande ik aen uw strengheit wij'. J. de Haes. Het is een onduitsch woord, uit het fr. offrande, van het basterdlatijn offerenda, zonder h te spellen, waarvoor men, in goed duitsch, zegt offer. Zie Inl. bl. 65.