Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nooddwingen]

NOODDWINGEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik nooddwong, heb genooddwongen. Sterk noodzaken: tot dat zij Hem nooddwongen, om van hun weg te wijken. Frantzen. Van nood en dwingen.