Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nedervoeren]

NEDERVOEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en voeren: ik voerde neder, heb nedergevoerd. Naar beneden voeren: ghij sult nedergevoert worden tot het onderste der aerde. Bybelv.