Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederlekken]

NEDERLEKKEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en lekken: ik lekte neder, ben nedergelekt. Naar beneden lekken: dit bloet komt nederlecken. Vond., die ook nederleken bezigt. Zie leken, lekken.