Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederbiggelen]

NEDERBIGGELEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en biggelen: biggelde neder, is nedergebiggeld. Naar beneden biggelen, afloopen: een weinig aarde, waarop de traanen van Jezus nederbiggelden. Sels.