Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Naratelen]

NARATELEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en ratelen: ik ratelde na, heb nagerateld. Achter iemand ratelen; ook naderhand ratelen: de bliksem ging voor; de donder ratelde na.