Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Narammelen]

NARAMMELEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en rammelen: ik rammelde na, heb nageram-

[p. 216]

meld. Achter den rug rammelen: de pijlkoker rammelde hem na. Ook rammelend napraten.