Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 179]

[Naan]

NAAN, z.n., m., des naans, nanen, of van den naan; meerv. nanen. Veroud. w. Dwerg: die des nanen kinder waren. Seghel. Verkleinw. naantje: sal een naantjen reusen vellen. Gesch. Van het lat. nanus.