[Moggel]
MOGGEL, z.n., m. en vr., des moggels - der, of van den - de moggel; meerv. moggels. Een dik, vet kind of vrouwmensch. Misschien gevormd van den klank, welken dat logge lijf, door de beweging, veroorzaakt. Men zegt ook mokkel, vooral van een kind; verkleinw. mokkeltje: een vette mokkel.
Auteursrechtvrij