Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Miszegenen]

MISZEGENEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. mis en zegenen; ik miszegende, heb miszegend.

[p. 120]

Schraal bedeelen, onthouden: miszegent van verstant. Vondel.