Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Mijnen]

MIJNEN, bedr. w., gelijkvl. Ik mijnde, heb gemijnd. Eene mijn maken. Het zam. ondermijnen is meest in gebruik. Het werkw. met eenen basterduitgang gebruikt Hooft: met schieten en mijneeren (mijneren). Van mijn, een gegraven hol.