Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Marter]

MARTER, z.n., m., des marters, of van den marter; meerv. marters. Een sabeldier, wiens bont in waarde is. Op de Veluw noemt men eene soort van wezeltje eenen mater. Uit het fr. martre, of marte.