Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Madelief]

MADELIEF, z.n., vr., der, of van de madelief; meerv. madelieven. Verkleinw. madeliefje. Zekere bloem. Roode, witte madelieven. Kil. heeft ook maagdelief, of maegdelieve, schoon madelief, waarschijnelijk, de echte

[p. 12]

spelling is, als van het oude made, neders. mäde, d.i. vlak land, afkomstig. Madelief is derhalve, eigenlijk eene veldbloem, die in de vlakke velden groeit.