Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Drevel]

DREVEL, z.n., m., des drevels, of van den drevel; meerv. drevels. Een puntig ijzer, waarmede men iets indrijft. Bij Kil. is het ook een schommelknecht, die, als drijvende, op en neer loopt. Van hier drevelen, voor op en neer loopen.