[Dreutel]
DREUTEL, z.n., m., des dreutels, of van den dreutel; meerv. dreutels. Verkleinw. dreuteltje. Hoopje drek, anders keutel. In den gemeenen spreektrant ook een klein mannetje: hij is een regte dreutel, ook dreutelman.
Dreutel, bij Kil. ook drotel. Ten Kate brengt het tot het werkw. draaijen, beteekenende dreutel, eigenlijk, zoo veel als eenen ineen gedraaiden hoop.
Auteursrechtvrij