Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Dreet]

DREET, z.n., vr., der, of van de dreet; meerv. dreten.

[p. 585]

Van drijten. Buikontlasting. Het is geene dreet, niets het geringste, waardig, in den gemeenen spreektrant.