Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Doorscheuren]

DOORSCHEUREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. door en scheuren: ik scheurde door, heb doorgescheurd. In stukken scheuren: papier, linnen, doorscheuren. Ook aanhouden met scheuren.