Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Buskruid]

BUSKRUID, z.n., o., des buskruids, of van het buskruid; het meerv. is niet in gebruik. Van bus, voor een schietgeweer, en kruid. Buspoeder, schietkruid. Hiertoe behoort de, in de gemeenzame verkeering, gebruiklijke

[p. 496]

spreekwijs: hij heeft het buskruid niet uitgevonden, is niet schrander.