Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Boei]

BOEI, (lat. boia), z.n., vr., der, of van de boei; meerv. boeijen. Band, kluister: en met de stalen boei aan 't been.

[p. 437]

De Deck. In de boeijen sluiten, zitten - de boeijen verbreken, in zijne boeijen kwijnen. Het meerv. boeijen wordt ook voor de gevangenis zelve genomen: het geregt is in de boeijen, om de gevangenen te verhooren. Figuurlijk: met de boei des huwelijks belast. De Deck. Een vrijheer in de boei, een eeuwige gevangen, bij Huyg., voor eenen koning.