BLUTS, blutse, z.n., vr., der, of van de bluts; meerv. blutsen. Een woord, welk reeds begint te verouderen, beteekenende eene holligheid, door drukking veroorzaakt. Halma neemt bluts voor eene buil; doch Huydec. meent, dat deze woorden regt tegen elkander overstaan. Van hier het volgende blutsen.
Auteursrechtvrij